30.8.12

χειμωνιάτικος κήπος

φεστιβάλ κοριτσιών για ηττημένους στρατιώτες 
ήχος σώματος και μυαλού που μουδιάζουν (η ώρα των μπαλονιών) 
γεννημένος από σπόρο 
προς το βουνό 
προς τη σμαραγδένια θάλασσα 
η άχρηστη σπηλιά 
ωκεανός απαντήσεων 
ιπτάμενο ψάρι στον ουρανό 
ίσως πετάξω τη νύχτα 
μπορείς να το δεις από ψηλά 
νιώθω ότι τα αγόρια με ανάβουν 
σιλικόνη, απιονισμένο νερό, πικαπ και καταψύκτης 

~ Winter Garden: ΙΑΠΩΝΙΚΗ MICROPOP - 14 Σύγχρονοι Ιάπωνες Καλλιτέχνες,
στο Ίδρυμα Θεοχαράκη.

Αν μη τι άλλο, οι τίτλοι των έργων ήταν καταπληκτικοί, άξιζαν τον κόπο. Όχι εγώ, αλλά η παρατηρητική φίλη μου πρόσεξε πώς οι τίτλοι ήταν ένας κι ένας, πώς άμα τους έβαζες στη σειρά γίνονταν ποίημα από μόνοι τους.

23.8.12

σε επανάληψη


Σε σύγκριση με την θλιβερή ζωή οποιουδήποτε άστρου,
που τρεμουλιάζει μέχρι να εξαφανιστεί μέσα στο τίποτα,
η ζωή μου είναι πλούσια από γεγονότα.
Για παράδειγμα, μια νυχτερίδα σαν ένα μικρό μαύρο κουρελάκι
πεταρίζει μπρος πίσω γύρω από το φως της βεράντας όλη νύχτα, μαζεύοντας τα -σαν άστρα- μικρα έντομα,
πιάνοντας ένα μικρό άστρο με τα δόντια της σε κάθε πέρασμα.
Κι αυτά πετούν απρόσεχτα, από δω κι από κεί,
ανήμπορα να ξεφύγουν απ΄ αυτό το
πεινασμένο μικρό κομμάτι σκότους.

~ Ο κύριος Ted Kooser, United States Poet Laureate/Consultant in Poetry 2004, Pulitzer Prize for poetry (Delights and Shadows) 2005, πέρασε μεγάλος μέρος της ζωής του ως στέλεχος σε ασφαλιστική.

15.8.12

λεπτομέρειες

Άρχισα να ζωγραφίζω το τοπίο του Παρισιού, το οποίο είναι ένα τοπίο πραγματικά πολύ ιδιαίτερο, διότι η ίδια η πόλις έχει κάτι το πολύ ανοιχτό, έχει μεγάλους ουρανούς. Άρχισα σιγά-σιγά να βλέπω φως μέσα σ' αυτά τα σκοτεινά χρώματα, πράγμα που για μένα παλιά ήταν αδύνατο βέβαια. Στο Παρίσι υπάρχει τοπικό χρώμα, δηλαδή.
Ένα πράσινο στο Παρίσι, με τον ήλιο ή χωρίς ήλιο, μένει περίπου το ίδιο, η διαφορά είναι πολύ μικρή. Το ίδιο πράμα στην Ελλάδα, ο φωτισμός είναι τόσο δυνατός που ξαφνικά το χρώμα αυτό μπορεί να αλλάξει δέκα φορές. Υπάρχει μια μαγεία του φωτός εδώ που δεν υπάρχει στο Παρίσι και τελικά υπάρχει πιο πολύ ίσως χρώμα στο Παρίσι από ότι υπάρχει εδώ. Εδώ υπάρχει φως. 


~ Nτίκος Βυζάντιος, αρχεία της ΕΡΤ

13.8.12

to read is to fly


Βγαίνοντας έξω ο ήλιος με χτύπησε καταπρόσωπο. Ήταν σαν να επέστρεφα στη ζωή. Την πραγματική ζωή. Όπου η ευτυχία είναι η συσσώρευση πολλών ασήμαντων μικρών τίποτε. Μια ηλιαχτίδα, ένα χαμόγελο, ρούχα που στεγνώνουν σ'ένα παράθυρο, ένα πιτσιρικάς που ντριπλάρει μ'ένα κονσερβοκούτι, μια μελωδία του Vincent Scotto, ένα ελαφρύ αεράκι στο φουστάνι μια γυναίκας... 

~ Ζαν-Κλωντ Ιζζό, Η τριλογία της Μασσαλίας, σε μετάφραση Ριχάρδου Σωμερίτη

* * * * *

Ω, πόσα υπέροχα βιβλία περιμένουν ακόμα, εκεί έξω, για να τα διαβάσουμε;

~ Η φωτογραφία του Steve McCurry, ο τίτλος από το ποίημα του A. C. Grayling, από το Tea, Coffee, and Books.

8.8.12

αν η Maeve Binchy είχε γίνει μητέρα (*)

My warmest memory of her has nothing to do with books or reviewing or editing. One summer day many years ago I was driving, after lunch, somewhere in west Cork, when there appeared ahead of me, going in the same direction as I was, a large and somewhat dingy Mercedes. The car was progressing between the hedgerows at a 30-mile-an-hour weave and wallow, and from its wide-open windows there were issuing audible peals of helplessly happy laughter. I waited for a straight stretch, and, overtaking, glanced in and saw that it was, of course, Maeve and Gordon, on holiday and returning from lunch, no doubt, glorying in each other’s company, as happy as happiness itself. It is a great gift, the gift of knowing how to live; Maeve had it in abundance.

~ John Banville, Writers pay tribute to the late Maeve Binchy

 * * * * *

Do you miss out on something essential about the human condition if you eschew childbearing? Or is the pram in the hall, the enemy of promise?

Binchy, whose first novel was about a 20-year friendship between two women, didn’t need the experience of motherhood to write about love and friendship in a way that charmed millions. But she might have dug deeper, charming less but enlightening more, had she done so.

~ If Maeve Binchy had been a mother ... 

(*) θα ήταν η καλύτερη μητέρα του σύμπαντος.